[itzul] Poema baten itzulpena

[oskar arana]

Hunkigarria benetan!
Eskerrik asko, Fernando

Mezu hau jaso duzu <fernando.rey a bildua unavarra.es> helbidetik (2020 mar. 20, or.
(17:32)):

> Aupa, zerrendako lagunak:
>
> Poema batekin topo egin, eta ez diot eutsi itzultzeko tentazioari.
>
> Hemen duzue.
> Gaztelaniatik egin dut, bertsio hori ailegatu baitzait. Inork hobetu edo
> beste bertsio bat egin nahi duk, libre.
>
> Fernando Rey
>
> Eta jendea etxean geratzen zen.
> Eta irakurtzen zuen edo ondokoari adi egoten zen.
> Eta atseden hartu, eta ariketak egiten zituen.
> Eta artea sortu zuen, eta jostetan aritu.
> Eta izateko modu berriak ikasi,
> eta gelditu egin zen.
>
> Eta sakonago entzun zuen...
> Baten bat gogoetan aritzen zen,
> Beste batzuk otoitzean.
> Beste baten bat dantzan...
> Batzuek beren itzalarekin egin zuten topo.
> Eta beste modu batean hasi ziren pentsatzen.
>
> Eta jendea sendatu egin zen.
> Eta ezjakintasunean, arriskuan
> eta zentzurik eta bihotzik gabe
> bizi zirenak falta zirela,
> Lurra ere hasi zen bere onera etortzen.
>
> Eta arriskua bukatu
> eta pertsonak berriz elkartu zirenean,
> negar egin zuten hildakoengatik.
> Eta erabaki berriak hartu zituzten.
> Eta etorkizun berriak amestu.
> Eta bizimodu  berriak sortu.
> Eta Lurra erabat sendatu.
> Haiek sendatu ziren bezalaxe.
>
> 1800eko izurritean idatzitako poema.
> (Kitty O’Meary. 1839-1888)
>
>
>
>

-- 
*Oskar Arana Ibabe*
-------------- hurrengo zatia --------------
Erantsitako HTML dokumentu bat ezabatu egin da...
URL: <https://postaria.com/pipermail/itzul/attachments/20200320/e13ff856/attachment.htm>